Ο μπαμπάς μου...ο ήρωας μου...
- Ο ρόλος του πατέρα τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο ουσιαστικός. Δεν είναι πια ο μπαμπάς " μπαμπούλας", ο τιμωρός... συμμετέχει ενεργά στην ζωή των παιδιών του από την πρώτη μέρα της ζωής τους, από τη μέρα που γεννιούνται μιας και όλο και περισσότεροι μπαμπάδες θέλουν να ζήσουν μαζί με τη μαμά τη μαγική στιγμή του τοκετού. Είναι εκείνος που ξενυχτάει στο προσκεφάλι τους, που τα αλλάζει, τα ταΐζει, που μοιράζεται τα βάρη με τη μαμά των παιδιών του για να την ξεκουράσει.... είναι αυτός που έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανατροφή τους, που είναι το φιλαράκι τους, που παίζει μαζί τους σαν παιδί μέχρι τελικής πτώσης, που συμβουλεύει και καθοδηγεί, που τους δείχνει την πραγματική διάσταση της ζωής, που μοιράζεται μεταξύ δουλειάς και οικογένειας κάνοντας ότι μπορεί για να είναι είναι παρών, για να μην χάνει στιγμές από τα παιδιά του, που πασχίζει να είναι το σωστό πρότυπο, που κάποιες φορές χρειάζεται να είναι και πατέρας και μάνα...που κοιτάζει τα παιδιά του στα μάτια και εκείνα έτσι μαγικά νιώθουν ασφαλή και προστατευμένα και γεμάτα γιατί μπορεί να μην λέει πολλά λόγια για να τους δείχνει την αγάπη του, την δείχνει όμως με τις πράξεις του και τη στάση του...
- Χρόνια πολλά λοιπόν σε σας μπαμπάδες όλου του κόσμου , τους αγαπημένους super ήρωες των παιδιών σας....
(κείμενο Ιωάννα Σαββάκη)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου